از موتّای نای در زندگی چه می دانید؟!

به گزارش آریا بلاگ، موتای نای در واقع نه تنها یک کلمه، بلکه یک سبک زندگی در ژاپن هم به شمار می آید. ژاپنی ها به این باورند که هر چیزی یک روح و هدف دارد و اجسام تا زمانی که قابل استفاده هستند، باید از آن ها بهره برد و اسراف نکرد.

موتای نای فلسفه ای ژاپنی است که افراد را به اسراف نکردن و استفاده از وسایل بازیافتی تشویق می نماید. موتّای نای mottainai، عبارتی که ریشه در فرهنگ ژاپن دارد و به آسانی نمی توان آن را ترجمه کرد، اما نزدیک ترین عبارت به معنی لغوی آن را می توان عبارت چه حیف؟! دانست.

موتای نای در واقع نه تنها یک کلمه، بلکه یک سبک زندگی در ژاپن هم به شمار می آید. ژاپنی ها به این باورند که هر چیزی یک روح و هدف دارد و اجسام تا زمانی که قابل استفاده هستند، باید از آن ها بهره برد و اسراف نکرد.

در زمان قدیم و در دوران ادو (1603-1868) که ژاپن با کشور های خارجی قطع رابطه نموده بود، واردات پارچه کاهش چشمگیری یافت و بنابراین مردم آغاز به وصله کردن پارچه ها به هم یا استحکام بخشیدن به لباس ها با گلدوزی کردند.

همچنین کارگران مزرعه، چون عمدتا قشر فقیر جامعه بودند، لباس کار خود و ملافه ها را با پارچه هایی به همدیگر وصله می کردند و این اصلا عجیب نیست که در دوران اِدو، لباس ها و کت های وصله دار پیدا گردد. این سبک زندگی در زندگی امروزی ژاپنی ها هم مشهود است. به بچه ها آموزش داده می گردد در بشقاب خود حتی یک دانه برنج هم باقی نگذارند. زیرا حیف است!

آن ها معمولا وعده های غذای کوچکی آماده می نمایند تا مطمئن شوند که اسراف نمی گردد. اگر هم چیزی باقی بماند دوباره از آن استفاده می نمایند. مثلا برنج اضافه را اونیگیری (کوفته برنجی ژاپنی) می نمایند. موتای نای در زندگی امروزی فقط به غذا بسنده نشده و در مد و فشن هم دیده می گردد.

مثلا برخی از شرکت ها، پارچه های قدیمی را بریده و آن ها را به لباس های جدید، مبلمان و... متصل می نمایند. این کارنه تنها سازگار با محیط زیست است، بلکه پارچه های زیبا و جدید با الگوی منحصر به فرد ایجاد می نماید.

حتی برخی از مارک های معروف لوازم آرایشی و زیبایی که به استفاده از مواد اورگانیک و قدیمی معروف هستند، مورد توجه نه تنها مصرف نمایندگان آسیایی، بلکه مشتریان اروپایی و آمریکایی قرار گرفته است و بازار های غربی نیز مشتاق این محصولات هستند.

همانطور که مد روز به مفهومی منسوخ تبدیل می گردد، شعار کاهش زباله، استفاده مجدد، بازیافت برای بیشتر مصرف نمایندگان معنا پیدا می نماید.

از سال 2017، شرکت موجی و یونیکلو دو شرکت های مد و پوشاک ژاپنی، از اولین شرکت هایی بودند که از فلسفه موتای نای با شعار بازیافت، کاهش پلاستیک ها و استفاده مجدد از منابع برای فراوری محصولات خود استفاده کردند و با ترویج سبک مینیمالیستی، در اروپا نیز مورد توجه قرار گرفتند و گسترش یافتند.

اگرچه این مارک ها به عنوان مد روز شناخته می شوند، تحت فلسفه سنتی موتای نای به فراوری و طراحی محصولات می پردازند.

امروزه این فلسفه از سوی فعالان محیط زیست نیز مکررا مورد استفاده قرار می گیرد. یک فعال محیط زیست کنیایی به نام وانگاری ماتای، در سال 1970 جنبشی به نام جنبش کمربند سبز را باهدف آموزش بانوان در زمینه جنگلداری، فرآوری مواد غذایی و استفاده مجدد از منابع ایجاد کرد و در سال 2004 با عنوان کردن شعار موتای نای در سازمان ملل توانست جایزه صلح نوبل را بدست آورد. او اولین زن آفریقایی بود که این جایزه را بدست آورد.